<< Günün Ayeti, Çarşamba 17 Aralık 2025
Kutsal Kitap 2001
Rab Taala mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.
Zebur 103:14
Lütfen anımsa, balçık gibi bana sen biçim verdin, Beni yine toprağa mı döndüreceksin?
Zebur, Eyüp 10:9
Zebur 103 (Kutsal Kitap 2001)
|
11
Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse, Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür. |
|
12
Doğu batıdan ne kadar uzaksa, O kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı. |
|
13
Bir baba çocuklarına nasıl sevecen davranırsa, RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranır. |
|
14
Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar. |
|
15
İnsana gelince, ota benzer ömrü, Kır çiçeği gibi serpilir; |
|
16
Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulunduğu yer onu tanımaz. |
|
17
Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever, Antlaşmasına uyan Ve buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır. |
Zebur, Eyüp 10 (Kutsal Kitap 2001)
|
6
Suçumu arıyor, Günahımı araştırıyorsun? |
|
7
Kötü olmadığımı, Senin elinden beni kimsenin kurtaramayacağını biliyorsun. |
|
8
“Senin ellerin bana biçim verdi, beni yarattı, Şimdi dönüp beni yok mu edeceksin? |
|
9
Lütfen anımsa, balçık gibi bana sen biçim verdin, Beni yine toprağa mı döndüreceksin? |
|
10
Beni süt gibi dökmedin mi, Peynir gibi katılaştırmadın mı? |
|
11
Bana et ve deri giydirdin, Beni kemiklerle, sinirlerle ördün. |
|
12
Bana yaşam verdin, sevgi gösterdin, İlgin ruhumu korudu. |
Other Bible Editions
Select...
Bybel in Afrikaans (1983-vertaling)
Hy weet waarvan ons gemaak is, Hy hou dit in gedagte dat ons stof is.
Psalm 103:14
Dink daaraan dat U my soos klei gevorm het. Gaan U my nou weer stof laat word?
Job 10:9
Zebur 103 (Bybel in Afrikaans (1983-vertaling))
| 11 want so groot as die afstand tussen hemel en aarde is, so groot is sy liefde vir dié wat Hom dien. |
| 12 So ver as die ooste van die weste af is, so ver verwyder Hy ons oortredinge van ons af. |
| 13 Soos 'n vader hom ontferm oor sy kinders, so ontferm die Here Hom oor dié wat Hom dien. |
| 14 Hy weet waarvan ons gemaak is, Hy hou dit in gedagte dat ons stof is. |
| 15 Die mens, sy lewensduur is soos dié van gras, soos dié van 'n veldblom wat oopgaan: |
| 16 as die woestynwind daaroor waai, is dit weg en sy plek vir altyd leeg. |
| 17 Maar onverganklik is die liefde van die Here vir dié wat Hom dien, sy trou vir opeenvolgende geslagte, |
Zebur, Eyüp 10 (Bybel in Afrikaans (1983-vertaling))
| 6 dat U rekenskap eis vir my oortredinge, dat U verantwoording vra vir my sonde? |
| 7 "U weet dat ek nie skuldig is nie, maar niemand kan my uit u hand red nie. |
| 8 U hande het my gevorm, my gemaak. Gaan U my nou heeltemal vernietig? |
| 9 Dink daaraan dat U my soos klei gevorm het. Gaan U my nou weer stof laat word? |
| 10 Het U my nie soos botter berei, soos kaas gevorm nie? |
| 11 U het vir my vel en vleis gegee, U het my bene en senings aanmekaargeweef. |
| 12 U het my die lewe gegee en my met liefde versorg, met sorg het U oor my gewaak. |
كتاب الحياة : الترجمة العربية الجديدة
يَعْرِفُ ضَعْفَنَا وَيَذْكُرُ أَنَّنَا جُبِلْنَا مِنْتُرَابٍ.
مزمور 103:14
اذْكُرْ أَنَّكَ جَبَلْتَنِي مِنْ طِينٍ، أَتُرْجِعُنِي بَعْدُ إِلَى التُّرَابِ؟
أيوب 10:9
Zebur 103 (كتاب الحياة : الترجمة العربية الجديدة)
| 11 مِثْلَ ارْتِفَاعِ السَّمَاوَاتِ فَوْقَ الأَرْضِ، تَعَاظَمَتْ رَحْمَتُهُ عَلَى مُتَّقِيهِ. |
| 12 وَكَبُعْدِ الْمَشْرِقِ عَنِ الْمَغْرِبِ أَبْعَدَ عَنَّا مَعَاصِيَنَا. |
| 13 مِثْلَمَا يَعْطِفُ الأَبُ عَلَى بَنِيهِ يَعْطِفُ الرَّبُّ عَلَى أَتْقِيَائِهِ. |
| 14 لأَنَّهُ يَعْرِفُ ضَعْفَنَا وَيَذْكُرُ أَنَّنَا جُبِلْنَا مِنْ تُرَابٍ. |
| 15 أَيَّامُ الإِنْسَانِ مِثْلُ الْعُشْبِ وَزَهْرِ الْحَقْلِ، |
| 16 تَهُبُّ عَلَيْهِ الرِّيحُ فَيَفْنَى، وَلَا يَعُودُ مَوْضِعُهُ يَتَذَكَّرُهُ فِيمَا بَعْدُ. |
| 17 أَمَّا رَحْمَةُ الرَّبِّ فَهِيَ مِنَ الأَزَلِ وَإِلَى الأَبَدِ عَلَى مُتَّقِيهِ، وَعَدْلُهُ يَمْتَدُّ إِلَى بَنِي الْبَنِينَ، |
Zebur, Eyüp 10 (كتاب الحياة : الترجمة العربية الجديدة)
| 6 حَتَّى تَبْحَثَ عَنْ إِثْمِي وَتُنَقِّبَ عَنْ خَطَايَايَ؟ |
| 7 فَأَنْتَ عَالِمٌ أَنِّي لَسْتُ مُذْنِباً، وَأَنَّهُ لَا مُنْقِذَ مِنْ يَدِكَ. |
| 8 قَدْ كَوَّنَتْنِي يَدَاكَ وَصَنَعَتَانِي بِجُمْلَتِي، وَالآنَ الْتَفَتَّ إِلَيَّ لِتَسْحَقَنِي! |
| 9 اذْكُرْ أَنَّكَ جَبَلْتَنِي مِنْ طِينٍ، أَتُرْجِعُنِي بَعْدُ إِلَى التُّرَابِ؟ |
| 10 أَلَمْ تَصُبَّنِي كَاللَّبَنِ وَتُخَثِّرْنِي كَالْجُبْنِ؟ |
| 11 كَسَوْتَنِي جِلْداً وَلَحْماً، فَنَسَجْتَنِي بِعِظَامٍ وَعَصَبٍ. |
| 12 مَنَحْتَنِي حَيَاةً وَرَحْمَةً، وَحَفِظَتْ عِنَايَتُكَ رُوحِي. |
Zimbrisch
Er boaz boll, a bettaz bar soin biar; er hàlteten boll a mint, ke biar soin stoap.
Salmo 103,14
Hàltar a mint, ke do hastme àugemàcht vo krea; un est bìlldome bidar khearn in stoap!
Giobbe10,9
Bibelen (Det Danske Bibelselskab)
Han ved, at vi er skabt, husker på, at vi er støv.
Salmernes Bog 103,14
Husk, at du formede mig som ler, og nu gør du mig til jord igen.
Jobs Bog 10,9
Zebur 103 (Bibelen (Det Danske Bibelselskab))
|
11
Så høj som himlen er over jorden, så stor er hans nåde mod dem, der frygter ham; |
|
12
så langt som øst ligger fra vest, så langt har han fjernet vore synder fra os. |
|
13
Som en far er barmhjertig mod sine børn, er Herren barmhjertig mod dem, der frygter ham. |
|
14
For han ved, at vi er skabt, husker på, at vi er støv. |
|
15
Menneskets liv er som græsset, det blomstrer som markens blomster; |
|
16
når vinden blæser over det, er det der ikke mere, dér, hvor det stod, ser man det ikke mere. |
|
17
Men Herrens troskab varer fra evighed til evighed mod dem, der frygter ham, og hans retfærdighed mod børnenes børn, |
Zebur, Eyüp 10 (Bibelen (Det Danske Bibelselskab))
|
6
Du ønsker jo at finde skyld hos mig og leder efter min synd, |
|
7
skønt du ved, at jeg er uskyldig; men ingen kan rives ud af din hånd! |
|
8
Dine hænder dannede og skabte mig, og nu skifter du sind og tilintetgør mig! |
|
9
Husk, at du formede mig som ler, og nu gør du mig til jord igen. |
|
10
Du hældte mig op som mælk og lod mig stivne til ost. |
|
11
Så klædte du mig i hud og kød og vævede mig sammen af knogler og sener. |
|
12
Liv og lykke gav du mig, omsorgsfuldt vogtede du mit liv. |
Hoffnung für Alle
Der Herr weiß, wie vergänglich wir sind; er vergisst nicht, dass wir nur Staub sind.
Psalm 103,14
Bedenke doch, dass du mich wie Ton gestaltet hast! Lässt du mich jetzt wieder zu Staub zerfallen?
Hiob 10,9
Zebur 103 (Hoffnung für Alle)
|
11
Denn so hoch, wie der Himmel über der Erde ist, so groß ist seine Liebe zu allen, die Ehrfurcht vor ihm haben. |
|
12
So fern, wie der Osten vom Westen liegt, so weit wirft Gott unsere Schuld von uns fort! |
|
13
Wie ein Vater seine Kinder liebt, so liebt der Herr alle, die ihn achten und ehren. |
|
14
Denn er weiß, wie vergänglich wir sind; er vergisst nicht, dass wir nur Staub sind. |
|
15
Der Mensch ist wie das Gras, er blüht wie eine Blume auf dem Feld. |
|
16
Wenn der heiße Wüstenwind darüberfegt, ist sie spurlos verschwunden, und niemand weiß, wo sie gestanden hat. |
|
17
Die Güte des Herrn aber bleibt für immer und ewig; sie gilt allen, die ihm mit Ehrfurcht begegnen. Auf seine Zusagen ist auch für die kommenden Generationen Verlass, |
Zebur, Eyüp 10 (Hoffnung für Alle)
|
6
Warum suchst du dann nach meiner Schuld und hast es eilig, jede Sünde aufzuspüren? |
|
7
Du weißt doch genau, dass ich unschuldig bin und dass es keinen gibt, der mich aus deiner Hand befreit. |
|
8
Deine Hände haben mich gebildet und geformt. Willst du dich jetzt von mir abwenden und mich zerstören? |
|
9
Bedenke doch, dass du mich wie Ton gestaltet hast! Lässt du mich jetzt wieder zu Staub zerfallen? |
|
10
Dir verdanke ich mein Leben: dass mein Vater mich zeugte und ich im Mutterleib Gestalt annahm. |
|
11
Mit Knochen und Sehnen hast du mich durchwoben, mit Muskeln und Haut mich bekleidet. |
|
12
Ja, du hast mir das Leben geschenkt und mir deine Güte erwiesen; deine Fürsorge hat mich stets bewahrt. |
Leonberger Bibel
Er kennt unsere Gestalt; er denkt daran, dass wir Staub [sind].
Psalm 103,14
Bedenke doch, dass du mich wie Ton gestaltet hast; Und jetzt willst du mich zu Staub verwandeln?!
Hiob 10,9
Zebur 103 (Leonberger Bibel)
| 11 Denn so hoch der Himmel über der Erde ist, / so hoch ist seine Gnade über denen, die ihn fürchten. / |
| 12 So fern der Aufgang [ist] vom Niedergang, / so fern tut er unsere Übertretungen von uns. / |
| 13 Wie sich ein Vater über [seine] Kinder erbarmt, / so erbarmt sich JHWH über diejenigen, die ihn fürchten. / |
| 14 Denn er weiß, was für Geschöpfe wir sind, / er gedenkt daran, dass wir Staub [sind]. / |
| 15 Die Tage [sind] des Menschen wie das Gras; / er blüht wie die Blume des Feldes: / |
| 16 wenn der Wind darüber geht, so ist sie dahin, / und ihre Stätte weiß nichts mehr von ihr. / |
| 17 Aber die Gnade JHWHs [währt] immer und ewig / und seine Treue auf Kindeskinder / |
Zebur, Eyüp 10 (Leonberger Bibel)
| 6 dass du forschst nach meiner Schuld / und suchst nach meiner Sünde, / |
| 7 da du doch weißt, dass ich schuldlos bin / und dass niemand errettet aus deiner Hand? / |
| 8 Deine Hände haben mich kunstvoll gemacht und gebildet; / danach hast du dich abgewandt und mich vernichtet. / |
| 9 Gedenke doch, dass du wie Ton mich gebildet! / Und zu Staube willst du mich wieder machen? / |
| 10 Hast du mich nicht hingegossen wie Milch / und wie Käse mich gerinnen lassen? / |
| 11 Mit Haut und Fleisch hast du mich umkleidet / und mich durchflochten mit Knochen und Sehnen. / |
| 12 Leben und Gnade hast du mir gewährt, / und deine Fürsorge hat meinen Lebensatem behütet. / |
Neue Evangelistische Übersetzung
Er weiß ja, wie vergänglich wir sind; er vergisst es nicht: Wir bestehen aus Staub.
Psalm 103,14
Bedenke doch: Wie Ton hast du mich gestaltet, und jetzt führst du mich zum Staub zurück?
Hiob 10,9
Zebur 103 (Neue Evangelistische Übersetzung)
| 11 Denn so hoch der Himmel über der Erde ist, / so unermesslich ist seine Gnade für jeden, der ihn fürchtet und ehrt. |
| 12 So weit der Osten vom Westen entfernt ist, / so weit schafft er unsere Schuld von uns weg. |
| 13 Wie sich ein Vater über Kinder erbarmt, / so erbarmt sich Jahwe über jeden, der ihn respektvoll ehrt. |
|
14
Er weiß ja, wie vergänglich wir sind; / er vergisst es nicht: Wir bestehen aus Staub. |
| 15 Das Leben des Menschen ist wie das Gras, / es blüht wie eine Blume im Feld. |
| 16 Die Glut aus der Wüste fegt über sie hin. / Schon ist sie weg, hinterlässt keine Spur. |
| 17 Doch die Güte Jahwes hat ewig Bestand, / für immer gilt sie jedem, der ihn ehrt, / und sein Erbarmen auch noch den Kindern und Enkeln, |
Zebur, Eyüp 10 (Neue Evangelistische Übersetzung)
| 6 Du suchst nach meiner Schuld / und forschst nach meiner Sünde, |
| 7 obwohl du weißt, dass ich nicht schuldig bin / und keiner mich aus deiner Hand reißt. |
| 8 Deine Hände haben mich gestaltet und gemacht, / ganz und gar – und nun verschlingst du mich. |
| 9 Bedenke doch: Wie Ton hast du mich gestaltet, / und jetzt führst du mich zum Staub zurück? |
| 10 Hast du mich nicht verschüttet wie Milch, / wie Käse mich gerinnen lassen? |
| 11 Haut und Fleisch hast du mir angezogen, / mich mit Knochen und Sehnen durchflochten. |
| 12 Leben und Gnade hast du mir geschenkt, / in deiner Obhut war mein Geist. |
Schlachter 2000
Er weiß, was für ein Gebilde wir sind; er denkt daran, dass wir Staub sind.
Psalm 103,14
Gedenke doch, dass du mich wie Ton gebildet hast; und nun willst du mich wieder in Staub verwandeln!
Hiob 10,9
Zebur 103 (Schlachter 2000)
|
11
Denn so hoch der Himmel über der Erde ist, so groß ist seine Gnade über denen, die ihn fürchten; |
|
12
so fern der Osten ist vom Westen, hat er unsere Übertretungen von uns entfernt. |
|
13
Wie sich ein Vater über Kinder erbarmt, so erbarmt sich der Herr über die, welche ihn fürchten; |
|
14
denn er weiß, was für ein Gebilde wir sind; er denkt daran, dass wir Staub sind. |
|
15
Die Tage des Menschen sind wie Gras; er blüht wie eine Blume auf dem Feld; |
|
16
wenn ein Wind darüber geht, so ist sie nicht mehr da, und ihre Stätte kennt sie nicht mehr. |
|
17
Aber die Gnade des Herrn währt von Ewigkeit zu Ewigkeit über denen, die ihn fürchten, und seine Gerechtigkeit bis zu den Kindeskindern |
Zebur, Eyüp 10 (Schlachter 2000)
| 6 dass du nach meiner Schuld forschst und nach meiner Sünde fragst, |
| 7 obwohl du doch weißt, dass ich unschuldig bin, und mich niemand aus deiner Hand erretten kann? |
| 8 Deine Hände haben mich als Ganzes gebildet und rundum gestaltet, und nun verschlingst du mich? |
| 9 Gedenke doch, dass du mich wie Ton gebildet hast; und nun willst du mich wieder in Staub verwandeln! |
| 10 Hast du mich nicht wie Milch hingegossen und wie Käse mich gerinnen lassen, |
| 11 mit Haut und Fleisch mich bekleidet, mit Gebeinen und Sehnen mich durchwoben? |
| 12 Leben und Gnade hast du mir gewährt, und deine Fürsorge bewahrte meinen Geist. |
English Standard Version
He knows our frame; he remembers that we are dust.
Psalm 103:14
Remember that you have made me like clay; and will you return me to the dust?
Job 10:9
Zebur 103 (English Standard Version)
|
11
For as high as the heavens are above the earth, so great is his steadfast love toward those who fear him; |
|
12
as far as the east is from the west, so far does he remove our transgressions from us. |
|
13
As a father shows compassion to his children, so the Lord shows compassion to those who fear him. |
|
14
For he knows our frame; he remembers that we are dust. |
|
15
As for man, his days are like grass; he flourishes like a flower of the field; |
|
16
for the wind passes over it, and it is gone, and its place knows it no more. |
|
17
But the steadfast love of the Lord is from everlasting to everlasting on those who fear him, and his righteousness to children's children, |
Zebur, Eyüp 10 (English Standard Version)
|
6
that you seek out my iniquity and search for my sin, |
|
7
although you know that I am not guilty, and there is none to deliver out of your hand? |
|
8
Your hands fashioned and made me, and now you have destroyed me altogether. |
|
9
Remember that you have made me like clay; and will you return me to the dust? |
|
10
Did you not pour me out like milk and curdle me like cheese? |
|
11
You clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews. |
|
12
You have granted me life and steadfast love, and your care has preserved my spirit. |
Free Bible Version
He knows how we are made; he remembers we are only dust.
Psalm 103:14
Remember that you shaped me like a piece of clay — are you now going to turn me back into dust?
Job 10:9
Zebur 103 (Free Bible Version)
| 11 For as high as the heavens are above the earth is the extent of his trustworthy love to those who honor him. |
| 12 As far as the east is from the west is how far the Lord has taken our sins away from us. |
| 13 Like a loving father, the Lord is kind and compassionate to those who follow him. |
| 14 For he knows how we are made; he remembers we are only dust. |
| 15 Human lifetimes are like grass: we blossom like flowers in a field, |
| 16 but then the wind blows and we are gone, disappearing without a trace. |
| 17 But the Lord's trustworthy love lasts for all eternity to those who accept him; his goodness to all generations, |
Zebur, Eyüp 10 (Free Bible Version)
| 6 that you have to examine my wrongs and investigate my sins? |
| 7 Even though you know I'm not guilty, no one can save me from you. |
| 8 You made me and shaped me with your own hands, and yet you destroy me. |
| 9 Remember that you shaped me like a piece of clay—are you now going to turn me back into dust? |
| 10 You poured me out like milk, you curdled me like cheese. |
| 11 You clothed me with skin and flesh; you wove my body together with bones and muscles. |
| 12 You granted me life and showed me your kindness; you have taken great care of me. |
Reina-Valera 1995
El conoce nuestra condición; se acuerda de que somos polvo.
Salmo 103,14
Acuérdate de que como a barro me diste forma, ¿y en polvo me has de volver?
Job 10,9
Zebur 103 (Reina-Valera 1995)
|
11
porque, como la altura de los cielossobre la tierra, engrandeció su misericordiasobre los que lo temen. |
|
12
Cuanto está lejos el oriente del occidente, hizo alejar de nosotrosnuestras rebeliones. |
|
13
Como el padre se compadece de los hijos, se compadece Jehová de los que lo temen, |
|
14
porque él conoce nuestra condición; se acuerda de que somos polvo. |
|
15
El hombre, como la hierba son sus días; florece como la flor del campo, |
|
16
que pasó el viento por ella, y pereció, y su lugar ya no la conocerá más. |
|
17
Mas la misericordia de Jehová es desde la eternidad y hasta la eternidad sobre los que lo temen, y su justicia sobre los hijos de los hijos, |
Zebur, Eyüp 10 (Reina-Valera 1995)
|
6
para que estés al acecho de mi iniquidad y andes indagando tras mi pecado, |
|
7
aun sabiendo que no soy impío y que nadie podría librarme de tu mano? |
|
8
Tus manos me hicieron y me formaron, ¿y luego te vuelves y me deshaces? |
|
9
Acuérdate de que como a barrome diste forma, ¿y en polvo me has de volver? |
|
10
¿No me vertiste como leche, y como queso me cuajaste? |
|
11
Me vestiste de piel y carne, me tejiste con huesos y nervios, |
|
12
me concediste vida y misericordia, y tu cuidado ha guardado mi espíritu. |
Segond 21
L’Eternel sait de quoi nous sommes faits, il se souvient que nous sommes poussière.
Psaume 103,14
Souviens-toi donc que tu m’as façonné comme de l’argile. Voudrais-tu de nouveau me réduire en poussière?
Job 10,9
Zebur 103 (Segond 21)
| 11 mais autant le ciel est élevé au-dessus de la terre, autant sa bonté est grande pour ceux qui le craignent; |
| 12 autant l’orient est éloigné de l’occident, autant il éloigne de nous nos transgressions. |
| 13 Comme un père a compassion de ses enfants, l’Eternel a compassion de ceux qui le craignent, |
| 14 car il sait de quoi nous sommes faits, il se souvient que nous sommes poussière. |
| 15 L’homme? Ses jours sont comme l’herbe, il fleurit comme la fleur des champs: |
| 16 lorsqu’un vent souffle sur elle, elle disparaît, et la place qu’elle occupait ne la reconnaît plus. |
| 17 Mais la bonté de l’Eternel dure d’éternité en éternité pour ceux qui le craignent, et sa justice demeure pour les enfants de leurs enfants, |
Zebur, Eyüp 10 (Segond 21)
| 6 pour que tu recherches ma faute, pour que tu te renseignes au sujet de mon péché? |
| 7 »Tu sais bien, pourtant, que je ne suis pas coupable et que personne ne peut me délivrer de ton pouvoir. |
| 8 Tes mains m’ont façonné, elles m’ont créé, elles m’ont fait tout entier, et tu me détruirais! |
| 9 Souviens-toi donc que tu m’as façonné comme de l’argile. Voudrais-tu de nouveau me réduire en poussière? |
| 10 Ne m’as-tu pas coulé comme du lait? Ne m’as-tu pas fait cailler comme du fromage? |
| 11 Tu m’as couvert de peau et de chair, tu m’as tissé d’os et de nerfs, |
| 12 tu m’as accordé la vie et tu as fait preuve de bonté envers moi. Tes soins constants m’ont permis de subsister. |
An Bíobla Naofa 1981
Óir is eol dó an tslí inar cumadh sinn agus is cuimhin leis nach bhfuil ionainn ach luaithreach.
Salm 103:14
Cuimhnigh go ndearna tú mé den chré Agus an ndéanfaidh tú cré arís díom?
Iób 10:9
Zebur 103 (An Bíobla Naofa 1981)
|
11
Óir ní airde neamh os cionn talaimh ná a bhuanghrá don dream lenarb eagal é. |
|
12
Ní faide an t-oirthear ón iarthar ná an fad a chuireann sé ár gcionta uainn. |
|
13
Amhail is trua leis an athair a chlann, is trua leis an Tiarna lucht a eaglaithe. |
|
14
Óir is eol dó an tslí inar cumadh sinn agus is cuimhin leis nach bhfuil ionainn ach luaithreach. |
|
15
Is cosúil ré an duine le féar; bláthaíonn sé amhail bláth an mhachaire. |
|
16
Téann sé ar ceal le leoithne gaoithe, agus ní fios dá ionad féin é feasta. |
|
17
Ach maireann buanghrá an Tiarna go síoraí don dream ar a mbíonn a eagla, |
Zebur, Eyüp 10 (An Bíobla Naofa 1981)
|
6
A rá is go bhfuil tú sa tóir ar mo pheaca, Agus ar lorg mo choire, |
|
7
Óir is eol duit nach bhfuilim urchóideach, Agus nach bhfuil aon duine le fuascailt a dhéanamh as do láimh. |
|
8
Do lámha a chum agus a cheap mé, Agus an gcasfaidh tú agus mé a scrios dá éis sin? |
|
9
Cuimhnigh go ndearna tú mé den chré Agus an ndéanfaidh tú cré arís díom? |
|
10
Nár dhoirt tú amach mé mar bhainne Agus nár théachtaigh tú mé mar dhéanfá cáis? |
|
11
Chuir tú brat craicinn agus feola tharam, Agus dhlúthaigh tú mé le cnámha agus le féithleoga; |
|
12
Bhronn tú beatha agus buanghrá orm Agus caomhnaigh tú m’anam le barr cúraim. |
Νέα Μετάφραση Βάμβα
Αυτός γνωρίζει την πλάση μας, θυμάται ότι είμαστε χώμα.
Ψαλμοί 103:14
Θυμήσoυ, παρακαλώ, ότι με έκανες σαν πηλό· και θα με ξαναφέρεις στo χώμα.
Ιωβ 10:9
Zebur 103 (Νέα Μετάφραση Βάμβα)
| 11 Eπειδή, όσo είναι τo ύψoς τoύ oυρανoύ επάνω από τη γη, τόσο μεγάλo είναι τo έλεός τoυ σ' αυτoύς πoυ τoν φoβoύνται. |
| 12 Όσo απέχει η ανατoλή από τη δύση, τόσο μακριά από μας έστειλε τις ανoμίες μας. |
| 13 Kαθώς o πατέρας σπλαχνίζεται τα παιδιά τoυ, έτσι και ο Kύριoς σπλαχνίζεται αυτoύς πoυ τoν φoβoύνται. |
| 14 Eπειδή, αυτός γνωρίζει την πλάση μας, θυμάται ότι είμαστε χώμα. |
| 15 Oι ημέρες τoύ ανθρώπoυ είναι σαν τo χoρτάρι· σαν τo άνθoς τoύ χωραφιoύ, έτσι ανθίζει· |
| 16 επειδή, o άνεμoς περνάει από πάνω τoυ, και δεν υπάρχει πλέον· και o τόπoς τoυ δεν τo γνωρίζει πλέον. |
| 17 To έλεoς, όμως, τoυ Kυρίoυ είναι από τoν αιώνα και μέχρι τoν αιώνα, επάνω σ' αυτoύς πoυ τoν φoβoύνται· και η δικαιoσύνη τoυ επάνω στoυς γιoυς των γιων· |
Zebur, Eyüp 10 (Νέα Μετάφραση Βάμβα)
| 6 ώστε αναζητάς την ανoμία μoυ, διερευνάς την αμαρτία μoυ; |
| 7 Eνώ ξέρεις ότι δεν ασέβησα· και δεν υπάρχει κάπoιoς πoυ να ελευθερώνει από τα χέρια σoυ. |
| 8 Tα χέρια σoυ με μόρφωσαν, και oλόκληρoν με έπλασαν, oλόγυρα· και με καταστρέφεις. |
| 9 Θυμήσoυ, παρακαλώ, ότι με έκανες σαν πηλό· και θα με ξαναφέρεις στo χώμα. |
| 10 Δεν με άρμεξες σαν γάλα, και με έπηξες σαν τυρί; |
| 11 Mε έντυσες με δέρμα και σάρκα, και με περιέφραξες με κόκαλα και νεύρα. |
| 12 Moυ χάρισες ζωή και έλεoς, και η επίσκεψή σoυ φύλαξε τo πνεύμα μoυ· |
ספר הבריתות 2004
כִּי־הוּא יָדַע יִצְרֵנוּ זָכוּר כִּי־עָפָר אֲנָחְנוּ.
תהלים קג 14
זְכָר־נָא כִּי־כַחֹמֶר עֲשִׂיתָנִי וְאֶל־עָפָר תְּשִׁיבֵנִי.
איוב י 9
Zebur 103 (ספר הבריתות 2004)
| 11 כִּי כִגְבֹהַּ שָׁמַיִם עַל־הָאָרֶץ גָּבַר חַסְדּוֹ עַל־יְרֵאָיו. |
| 12 כִּרְחֹק מִזְרָח מִמַּעֲרָב הִרְחִיק מִמֶּנּוּ אֶת־פְּשָׁעֵינוּ. |
| 13 כְּרַחֵם אָב עַל־בָּנִים רִחַם יְהוָה עַל־יְרֵאָיו. |
| 14 כִּי־הוּא יָדַע יִצְרֵנוּ זָכוּר כִּי־עָפָר אֲנָחְנוּ. |
| 15 אֱנוֹשׁ כֶּחָצִיר יָמָיו כְּצִיץ הַשָּׂדֶה כֵּן יָצִיץ. |
| 16 כִּי רוּחַ עָבְרָה־בּוֹ וְאֵינֶנּוּ וְלֹא־יַכִּירֶנּוּ עוֹד מְקוֹמוֹ. |
| 17 וְחֶסֶד יְהוָה מֵעוֹלָם וְעַד־עוֹלָם עַל־יְרֵאָיו וְצִדְקָתוֹ לִבְנֵי בָנִים. |
Zebur, Eyüp 10 (ספר הבריתות 2004)
| 6 כִּי־תְבַקֵּשׁ לַעֲוֹנִי וּלְחַטָּאתִי תִדְרוֹשׁ. |
| 7 עַל־דַּעְתְּךָ כִּי־לֹא אֶרְשָׁע וְאֵין מִיָּדְךָ מַצִּיל. |
| 8 יָדֶיךָ עִצְּבוּנִי וַיַּעֲשׂוּנִי יַחַד סָבִיב וַתְּבַלְּעֵנִי. |
| 9 זְכָר־נָא כִּי־כַחֹמֶר עֲשִׂיתָנִי וְאֶל־עָפָר תְּשִׁיבֵנִי. |
| 10 הֲלֹא כֶחָלָב תַּתִּיכֵנִי וְכַגְּבִנָּה תַּקְפִּיאֵנִי. |
| 11 עוֹר וּבָשָׂר תַּלְבִּישֵׁנִי וּבַעֲצָמוֹת וְגִידִים תְּסֹכְכֵנִי. |
| 12 חַיִּים וָחֶסֶד עָשִׂיתָ עִמָּדִי וּפְקֻדָּתְךָ שָׁמְרָה רוּחִי. |
Karoli 1990
Ő tudja a mi formáltatásunkat; megemlékezik róla, hogy por vagyunk.
Zsoltárok 103,14
Emlékezzél, kérlek, hogy mint valami agyagedényt, úgy készítettél engem, és ismét porrá tennél engem?
Jób 10,9
Zebur 103 (Karoli 1990)
| 11 Mert a milyen magas az ég a földtől, olyan nagy az ő kegyelme az őt félők iránt. |
| 12 A milyen távol van a napkelet a napnyugattól, olyan messze veti el tőlünk a mi vétkeinket. |
| 13 A milyen könyörülő az atya a fiakhoz, olyan könyörülő az Úr az őt félők iránt. |
| 14 Mert ő tudja a mi formáltatásunkat; megemlékezik róla, hogy por vagyunk. |
| 15 Az embernek napjai olyanok, mint a fű, úgy virágzik, mint a mezőnek virága. |
| 16 Hogyha általmegy rajta a szél, nincsen többé, és az ő helye sem ismeri azt többé. |
| 17 De az Úr kegyelme öröktől fogva való és örökkévaló az őt félőkön, és az ő igazsága a fiaknak fiain; |
Zebur, Eyüp 10 (Karoli 1990)
| 6 Hogy az én álnokságomról tudakozol, és az én vétkem után kutatsz. |
| 7 Jól tudod te azt, hogy én nem vagyok gonosz, még sincs, a ki kezedből kiszabadítson! |
| 8 Kezeid formáltak engem és készítének engem egészen köröskörül, és mégis megrontasz engem?! |
| 9 Emlékezzél, kérlek, hogy mint valami agyagedényt, úgy készítettél engem, és ismét porrá tennél engem? |
| 10 Nem úgy öntél-é engem, mint a tejet és mint a sajtot, megoltottál engem? |
| 11 Bőrrel és hússal ruháztál fel engem, csontokkal és inakkal befedeztél engem. |
| 12 Életet és kegyelmet szerzettél számomra, és a te gondviselésed őrizte az én lelkemet. |
Nuova Riveduta 1994
Egli conosce la nostra natura; egli si ricorda che siamo polvere.
Salmo 103:14
Ricòrdati che mi hai plasmato come argilla, e tu mi fai ritornare in polvere!
Giobbe 10:9
Zebur 103 (Nuova Riveduta 1994)
| 11 Come i cieli sono alti al di sopra della terra, così è grande la sua bontà verso quelli che lo temono. |
| 12 Come è lontano l'oriente dall'occidente, così ha egli allontanato da noi le nostre colpe. |
| 13 Come un padre è pietoso verso i suoi figli, così è pietoso il SIGNORE verso quelli che lo temono. |
| 14 Poiché egli conosce la nostra natura; egli si ricorda che siamo polvere. |
| 15 I giorni dell'uomo son come l'erba; egli fiorisce come il fiore dei campi; |
| 16 Se lo raggiunge un colpo di vento esso non esiste più e non si riconosce più il luogo dov'era. |
| 17 Ma la bontà del SIGNORE è senza fine per quelli che lo temono, e la sua misericordia per i figli dei loro figli, |
Zebur, Eyüp 10 (Nuova Riveduta 1994)
| 6 che tu investighi tanto la mia iniquità, che t'informi così del mio peccato, |
| 7 pur sapendo che io non sono colpevole, e che non c'è chi mi liberi dalla tua mano? |
| 8 Le tue mani mi hanno formato, m'hanno fatto tutto quanto, eppure mi distruggi! |
| 9 Ricòrdati che mi hai plasmato come argilla, e tu mi fai ritornare in polvere! |
| 10 Non mi hai colato forse come il latte e fatto rapprendere come il formaggio? |
| 11 Tu mi hai rivestito di pelle e di carne, e mi hai intessuto d'ossa e di nervi. |
| 12 Mi hai concesso vita e grazia, la tua provvidenza ha vegliato sul mio spirito, |
Südsaarländisch
Er wäß, vun was mer gemacht sinn. Er denkt dran, dass mer Stab sinn.
Psalm 103,14
Bedenk doch: Wie Ton hascht du mich gestalt, un jetz fiehrscht du mich in de Stab serick?
Hiob 10,9
Biblia Tysiąclecia
Wie On, z czego jesteśmy utworzeni, pamięta, że jesteśmy prochem.
Ks. Psalmów 103:14
Wspomnij, żeś ulepił mnie z gliny: i chcesz obrócić mnie w proch?
Ks. Joba 10:9
Zebur 103 (Biblia Tysiąclecia)
| 11 Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, tak można jest Jego łaskawość dla tych, co się Go boją. |
| 12 Jak jest odległy wschód od zachodu, tak daleko odsuwa od nas nasze występki. |
| 13 Jak się lituje ojciec nad synami, tak Pan się lituje nad tymi, co się Go boją. |
| 14 Wie On, z czego jesteśmy utworzeni, pamięta, że jesteśmy prochem. |
| 15 Dni człowieka są jak trawa; kwitnie jak kwiat na polu. |
| 16 ledwie muśnie go wiatr, a już go nie ma, i miejsce, gdzie był, już go nie poznaje. |
| 17 A łaskawość Pańska na wieki wobec Jego czcicieli, a Jego sprawiedliwość nad synami synów, |
Zebur, Eyüp 10 (Biblia Tysiąclecia)
| 6 że szukasz u mnie przestępstwa i grzechu mego dochodzisz? |
| 7 Choć wiesz, żem przecież nie zgrzeszył, nikt mnie z Twej ręki nie wyrwie. |
| 8 Twe ręce ukształtowały mnie, uczyniły: opuszczonego dokoła chcesz zniszczyć? |
| 9 Wspomnij, żeś ulepił mnie z gliny: i chcesz obrócić mnie w proch? |
| 10 Czy mnie nie zlałeś jak mleko, czyż zsiąść się nie dałeś jak serowi? |
| 11 Odziałeś mnie skórą i ciałem i spiąłeś żyłami i kośćmi, |
| 12 darzyłeś miłością, bogactwem, troskliwość Twa strzegła mi ducha - |
Bíblia Livre em português
Ele sabe como fomos formados; ele se lembra de que somos pó.
Salmo 103,14
Por favor, lembra-te que me preparaste como o barro; e me farás voltar ao pó da terra.
Jó 10,9
Zebur 103 (Bíblia Livre em português)
| 11 Porque, assim como os céus estão bem mais elevados que a terra, assim também prevalece a bondade dele sobre aqueles que o temem. |
| 12 Assim como o oriente está longe do ocidente, assim também ele tira para longe de nós nossas transgressões. |
| 13 Assim como um pai se compadece dos filhos, assim também o SENHOR se compadece daqueles que o temem. |
| 14 Porque ele sabe como fomos formados; ele se lembra de que somos pó. |
| 15 Os dias do homem são como a erva, como a flor do campo, assim ele floresce. |
| 16 Mas quando o vento passa por ele, logo perece; e seu lugar deixa de ser conhecido. |
| 17 Porém a bondade do SENHOR continua de eternidade em eternidade sobre os que o temem; e a justiça dele está sobre os filhos de seus filhos. |
Zebur, Eyüp 10 (Bíblia Livre em português)
| 6 Para que investigues minha perversidade, e pesquises meu pecado? |
| 7 Tu sabes que eu não sou mau; todavia ninguém há que me livre de tua mão. |
| 8 Tuas mãos me fizeram e me formaram por completo; porém agora tu me destróis. |
| 9 Por favor, lembra-te que me preparaste como o barro; e me farás voltar ao pó da terra. |
| 10 Por acaso não me derramaste como o leite, e como o queijo me coalhaste? |
| 11 De pele e carne tu me vestiste; e de ossos e nervos tu me teceste. |
| 12 Vida e misericórdia me concedeste, e teu cuidado guardou meu espírito. |
Cornilescu 2014
El ştie din ce suntem făcuţi; îşi aduce aminte că suntem ţărână.
Psalmul 103:14
Adu-Ţi aminte că Tu m-ai lucrat ca lutul! Şi vrei din nou să mă prefaci în ţărână?
Iov 10:9
Zebur 103 (Cornilescu 2014)
|
11
ci, cât sunt de sus cerurile faţă de pământ, atât este de mare bunătatea Lui pentru cei ce se tem de El; |
|
12
cât de departe este răsăritul de apus, atât de mult depărtează El fărădelegile noastre de la noi. |
|
13
Cum se îndură un tată de copiii lui, aşa Se îndură Domnul de cei ce se tem de El. |
|
14
Căci El ştie din ce suntem făcuţi; Îşi aduce aminte că suntem ţărână. |
|
15
Omul – zilele lui sunt ca iarba, şi înfloreşte ca floarea de pe câmp! |
|
16
Când trece un vânt peste ea, nu mai este şi locul pe care-l cuprindea n-o mai cunoaşte. |
|
17
Dar bunătatea Domnului ţine în veci pentru cei ce se tem de El şi îndurarea Lui, pentru copiii copiilor lor, |
Zebur, Eyüp 10 (Cornilescu 2014)
|
6
ca să cercetezi fărădelegea mea şi să cauţi păcatul meu, |
|
7
când ştii bine că nu sunt vinovat şi că nimeni nu mă poate scăpa din mâna Ta? |
|
8
Mâinile Tale m-au făcut şi m-au zidit, ele m-au întocmit în întregime… Şi Tu să mă nimiceşti! |
|
9
Adu-Ţi aminte că Tu m-ai lucrat ca lutul! Şi vrei din nou să mă prefaci în ţărână? |
|
10
Nu m-ai muls ca laptele? Nu m-ai închegat ca brânza? |
|
11
M-ai îmbrăcat cu piele şi carne, m-ai ţesut cu oase şi vine; |
|
12
mi-ai dat bunăvoinţa Ta şi viaţa, m-ai păstrat cu suflarea prin îngrijirile şi paza Ta. |
Юбилейная Библия
Он знает состав наш, помнит, что мы – персть.
Псалом 102:14
Вспомни, что Ты, как глину, формировал меня, – и в прах обращаешь меня?
Иов 10:9
Zebur 102 (Юбилейная Библия)
| 11 ибо как высоко небо над землей, так велика милость Господа к боящимся Его; |
| 12 как далеко восток от запада, так удалил Он от нас беззакония наши; |
| 13 как отец милует сынов, так милует Господь боящихся Его. |
| 14 Ибо Он знает состав наш, помнит, что мы – персть. |
| 15 Дни человека – как трава; как цвет полевой, так он цветет. |
| 16 Пройдет над ним ветер – и нет его, и место его уже не узнает его. |
| 17 Милость же Господня от века и до века к боящимся Его, |
Zebur, Eyüp 10 (Юбилейная Библия)
| 6 что Ты ищешь порока во мне и допытываешься греха во мне, |
| 7 хотя знаешь, что я не беззаконник и что некому избавить меня от руки Твоей? |
| 8 Твои руки трудились надо мной и образовали всего меня – и Ты губишь меня? |
| 9 Вспомни, что Ты, как глину, формировал меня, – и в прах обращаешь меня? |
| 10 Не Ты ли вылил меня, как молоко, и, как творог, сгустил меня, |
| 11 кожей и плотью одел меня, костями и жилами скрепил меня, |
| 12 жизнь и милость даровал мне, и попечение Твое хранило дух мой? |
Bibel für Schwoba
Dr Herrgott wôeß doch ganz guat, was mir für Gschöpfer send, ond r denkt ao drå, dass mir bloß Staob send.
Psalm 103,14
Denk doch drå, wia da me aus Loehma gmacht håsch, ond nå willst me wieder zo Staob wera lassa?
Hiob 10,9
Zebur 103 (Bibel für Schwoba)
| 11 Noe - so haoch wia dr Hemmel über dr Erde stôht, so haoch stôht sae Güate über dene, mô a Ehrfurcht vôr am hent. |
| 12 So weit fort wia dr Sonnaaufgang vom Sonnaontergang ischd, so weit fort läßt r onsere Sünda von ons sae. |
| 13 Wian a Vadr sich om saene Kender vrbarmt, so vrbarmt sich dr Herrgott (JAHWE) über dia, mô a Ehrfurcht vôr am hent. |
| 14 Der wôeß doch ganz guat, was mir für Gschöpfer send, ond r denkt ao drå, dass mir bloß Staob send. |
| 15 Dr Mensch - wia Gras send saene Däg; wia d Bleamla em Feld draußa, so blüaht r. |
| 16 Wann dr Gluathauch drüber blåst - nå send se weg, ond des Plätzle, mô se gstanda send, wôeß nex maeh von en. |
| 17 Aber am Herrgott (JAHWE) sae Güate ischd ewig, ond sae Hael gôht über Kendskender - |
Zebur, Eyüp 10 (Bibel für Schwoba)
| 6 dass da nach maener Schuld frågst ond guckst, ob da et doch a Sünd an mr fendest, |
| 7 obwohl da gnao wôeßt, dass i oschuldig ben ond me neamerd aus daene Händ reißa könnt? |
| 8 Daene Händ hent mi gmacht ond rondrom gschaffa, ond nå håsch de auf oemål romdreht ond machst me he. |
| 9 Denk doch drå, wia da me aus Loehma gmacht håsch, ond nå willst me wieder zo Staob wera lassa? |
| 10 Håsch d me et nôgleert wia d Milch ond me wia en Käs grenna lassa? |
| 11 Mit Haut ond Muskla håsch d me åzoga ond mit Boener ond Sehna vrflochta. |
| 12 Leba ond Gnade håsch d mr gschenkt, ond dae Fürsorg håt maen Gaest bhüatat. |
สมาคมพระคริสตธรรมไทย 1971
พระเจ้าทรงทราบโครงร่างของเรา พระองค์ทรงระลึกว่าเราเป็นแต่ผงคลี
สดุดี 103:14
ขอทรงระลึกว่าพระเจ้าทรงสร้างข้าพระองค์ด้วยดิน พระองค์จะทรงนำข้าพระองค์ให้กลับเป็นผงคลีดินอีกหรือ
โยบ 10:9
Zebur 103 (สมาคมพระคริสตธรรมไทย 1971)
| 11 เพราะว่าฟ้าสวรรค์สูงเหนือแผ่นดินเท่าใด ความรักมั่นคงของพระองค์ที่มีต่อบรรดาคนที่เกรงกลัวพระองค์ก็ใหญ่ยิ่งเท่านั้น |
| 12 ตะวันออกไกลจากตะวันตกเท่าใด พระองค์ทรงปลดการละเมิดของเราจากเราไปไกลเท่านั้น |
| 13 บิดาสงสารบุตรของตนฉันใด พระเจ้าทรงสงสารบรรดาคนที่ยำเกรงพระองค์ฉันนั้น |
| 14 เพราะพระองค์ทรงทราบโครงร่างของเรา พระองค์ทรงระลึกว่าเราเป็นแต่ผงคลี |
| 15 ส่วนมนุษย์นั้น วันเวลาของเขาเหมือนหญ้า เขาเจริญขึ้นเหมือนดอกไม้ในทุ่งนา |
| 16 เพราะลมพัดผ่านมันไป มันก็สูญเสีย และสถานที่ของมันไม่รู้จักมันอีก |
| 17 แต่ความรักมั่นคงของพระเจ้านั้นดำรงอยู่ ตั้งแต่นิรันดร์กาลถึงนิรันดร์กาล ต่อผู้ที่ยำเกรงพระองค์ และความชอบธรรมของพระองค์ต่อหลานเหลน |
Zebur, Eyüp 10 (สมาคมพระคริสตธรรมไทย 1971)
| 6 ที่พระองค์ทรงคอยจับผิดข้าพระองค์ และค้นหาบาปของข้าพระองค์ |
| 7 แม้พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์มิได้เป็นคนอธรรม และไม่มีใครช่วยกู้ให้ออกจากพระหัตถ์ของพระองค์ได้ |
| 8 พระหัตถ์ของพระองค์ปั้นและทรงสร้างข้าพระองค์ และบัดนี้พระองค์ทรงหันมาทำลายข้าพระองค์ |
| 9 ขอทรงระลึกว่าพระองค์ทรงสร้างข้าพระองค์ด้วยดิน พระองค์จะทรงนำข้าพระองค์ให้กลับเป็นผงคลีดินอีกหรือ |
| 10 พระองค์มิได้ทรงเทข้าพระองค์ออกอย่างน้ำนม และทำข้าพระองค์ให้แข็งเหมือนเนยแข็งหรือ |
| 11 พระองค์ทรงห่มข้าพระองค์ไว้ด้วยหนังและเนื้อ และทรงสานข้าพระองค์ด้วยกระดูกและเส้นเอ็น |
| 12 พระองค์ทรงประสาทชีวิตและความรักมั่นคงแก่ข้าพระองค์ และความดูแลรักษาของพระองค์ได้สงวนจิตวิญญาณข้าพระองค์ไว้ |
کِتابِ مُقادّس
وہ ہماری سرِشت سے واقِف ہے۔ اُسے یاد ہے کہ ہم خاک ہیں۔
زبور 103:14
یاد کر کہ تُو نے گُندھی ہُوئی مِٹّی کی طرح مُجھے بنایا اور کیا تُو مُجھے پِھر خاک میں مَلائے گا؟
ایوب 10:9
Zebur 103 (کِتابِ مُقادّس)
|
11
کیونکہ جِس قدر آسمان زمِین سے بُلند ہے اُسی قدر اُس کی شفقت اُن پر ہے جو اُس سے ڈرتے ہیں۔ |
|
12
جَیسے پُورب پچھم سے دُور ہے وَیسے ہی اُس نے ہماری خطائیں ہم سے دُور کر دِیں |
|
13
جَیسے باپ اپنے بیٹوں پر ترس کھاتا ہے وَیسے ہی خُداوند اُن پر جو اُس سے ڈرتے ہیں ترس کھاتا ہے۔ |
|
14
کیونکہ وہ ہماری سرِشت سے واقِف ہے۔ اُسے یاد ہے کہ ہم خاک ہیں۔ |
|
15
اِنسان کی عُمر تو گھاس کی مانِند ہے۔ وہ جنگلی پُھول کی طرح کِھلتا ہے |
|
16
کہ ہوا اُس پر چلی اور وہ نہیں اور اُس کی جگہ اُسے پِھر نہ دیکھے گی۔ |
|
17
لیکن خُداوند کی شفقت اُس سے ڈرنے والوں پر ازل سے ابد تک اور اُس کی صداقت نسل در نسل ہے۔ |
Zebur, Eyüp 10 (کِتابِ مُقادّس)
|
6
کہ تُو میری بدکاری کو پُوچھتا اور میرا گُناہ ڈُھونڈتا ہے |
|
7
گو تُجھے معلُوم ہے کہ مَیں شرِیر نہیں ہُوں اور کوئی نہیں جو تیرے ہاتھ سے چُھڑا سکے؟ |
|
8
تیرے ہی ہاتھوں نے مُجھے بنایا اور سراسر جوڑ کر کامِل کِیا۔ پِھر بھی تُو مُجھے ہلاک کرتا ہے۔ |
|
9
یاد کر کہ تُو نے گُندھی ہُوئی مِٹّی کی طرح مُجھے بنایا اور کیا تُو مُجھے پِھر خاک میں مَلائے گا؟ |
|
10
کیا تُو نے مُجھے دُودھ کی طرح نہیں اُنڈیلا اور پنِیر کی طرح نہیں جمایا؟ |
|
11
پِھر تُو نے مُجھ پر چمڑا اور گوشت چڑھایا اور ہڈِّیوں اور نسوں سے مُجھے جوڑ دِیا۔ |
|
12
تُو نے مُجھے جان بخشی اور مُجھ پر کرم کِیا اور تیری نِگہبانی نے میری رُوح سلامت رکھّی |
Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб 2012
Биз қандай ясалганимизни У билади, Биз тупроқ эканимизни У ёдида тутади.
Забур 102:14
Сен мени лойдан бунёд қилганингни эслагин. Энди мени яна тупроққа қайтармоқчимисан?!
Аюб 10:9
Zebur 102 (Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб 2012)
|
11
Самолар заминдан нақадар баланддир! Эгамизнинг содиқ севгиси ҳам Ундан қўрққанларга шундай юксакдир! |
|
12
Шарқ ғарбдан қанчалик узоқ бўлса, Гуноҳларимизни биздан шу қадар узоқ қилади. |
|
13
Ота болаларига шафқат қилгандай, Эгамиз Ўзидан қўрққанларга раҳм қилади. |
|
14
Биз қандай ясалганимизни У билади, Биз тупроқ эканимизни У ёдида тутади. |
|
15
Инсонмиз, майсага ўхшар умримиз, Дашт гулига ўхшаб гуллаймиз. |
|
16
Шамол эсар, майса йўқ бўлар, Уни ўз жойи эсламай қўяр. |
|
17
Аммо Эгамизнинг содиқ севгиси Абадулабад Ундан қўрққанлар билан биргадир! Унинг содиқлиги эса уларнинг наслига ўтади. |
Zebur, Eyüp 10 (Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб 2012)
|
6
Нима учун мендан айб қидирасан, Гуноҳ топишга ҳаракат қиласан? |
|
7
Ахир, Ўзинг биласан, мен айбсизман, Ҳеч ким мени Сенинг қўлингдан қутқара олмайди. |
|
8
Ахир, қўлларинг билан мени Ўзинг ясагансан, Ўзинг мени яратгансан, Энди эса мени бутунлай ҳалок қилмоқчисан. |
|
9
Сен мени лойдан бунёд қилганингни эслагин. Энди мени яна тупроққа қайтармоқчимисан?! |
|
10
Мени сутдай қуйиб, Пишлоқдай қотирган Ўзинг–ку. |
|
11
Сен Ўзинг мени эту тери билан қоплаб, Менга суягу пайлар ато қилдинг. |
|
12
Сен менга ҳаёт бағишлаб, садоқатли севгингни кўрсатдинг. Ўзинг ғамхўрлик қилиб, ҳаётимни сақладинг. |
O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob 2012
Biz qanday yasalganimizni U biladi, Biz tuproq ekanimizni U yodida tutadi.
Zabur 102:14
Sen meni loydan bunyod qilganingni eslagin. Endi meni yana tuproqqa qaytarmoqchimisan?!
Ayub 10:9
Zebur 102 (O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob 2012)
|
11
Samolar zamindan naqadar balanddir! Egamizning sodiq sevgisi ham Undan qo‘rqqanlarga shunday yuksakdir! |
|
12
Sharq g‘arbdan qanchalik uzoq bo‘lsa, Gunohlarimizni bizdan shu qadar uzoq qiladi. |
|
13
Ota bolalariga shafqat qilganday, Egamiz O‘zidan qo‘rqqanlarga rahm qiladi. |
|
14
Biz qanday yasalganimizni U biladi, Biz tuproq ekanimizni U yodida tutadi. |
|
15
Insonmiz, maysaga o‘xshar umrimiz, Dasht guliga o‘xshab gullaymiz. |
|
16
Shamol esar, maysa yo‘q bo‘lar, Uni o‘z joyi eslamay qo‘yar. |
|
17
Ammo Egamizning sodiq sevgisi Abadulabad Undan qo‘rqqanlar bilan birgadir! Uning sodiqligi esa ularning nasliga o‘tadi. |
Zebur, Eyüp 10 (O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob 2012)
|
6
Nima uchun mendan ayb qidirasan, Gunoh topishga harakat qilasan? |
|
7
Axir, O‘zing bilasan, men aybsizman, Hech kim meni Sening qo‘lingdan qutqara olmaydi. |
|
8
Axir, qo‘llaring bilan meni O‘zing yasagansan, O‘zing meni yaratgansan, Endi esa meni butunlay halok qilmoqchisan. |
|
9
Sen meni loydan bunyod qilganingni eslagin. Endi meni yana tuproqqa qaytarmoqchimisan?! |
|
10
Meni sutday quyib, Pishloqday qotirgan O‘zing–ku. |
|
11
Sen O‘zing meni etu teri bilan qoplab, Menga suyagu paylar ato qilding. |
|
12
Sen menga hayot bag‘ishlab, sadoqatli sevgingni ko‘rsatding. O‘zing g‘amxo‘rlik qilib, hayotimni saqlading. |
Kinh Thánh Tiếng Việt (1934)
Ngài biết chúng tôi nắn nên bởi giống gì, Ngài nhớ lại rằng chúng tôi bằng bụi đất.
Thi-thiên 103: 14
Xin Chúa nhớ rằng Chúa đã nắn hình tôi như đồ gốm; Mà Chúa lại lại muốn khiến tôi trở vào tro bụi sao?
Gióp 10:9
Zebur 103 (Kinh Thánh Tiếng Việt (1934))
| 11 Vì hễ các từng trời cao trên Đất bao nhiêu, Thì sự nhơn từ Ngài càng lớn cho kẻ nào kính sợ Ngài bấy nhiêu. |
| 12 Phương đông xa cách phương tây bao nhiêu, Thì Ngài Đã đem sự vi phạm chúng tôi khỏi xa chúng tôi bấy nhiêu. |
| 13 Đức Giê-hô-va thương xót kẻ kính sợ Ngài, Khác nào cha thương xót con cái mình vậy. |
| 14 Vì Ngài biết chúng tôi nắn nên bởi giống gì, Ngài nhớ lại rằng chúng tôi bằng bụi Đất. |
| 15 Đời loài người như cây cỏ; Người sanh trưởng khác nào bông hoa nơi đồng; |
| 16 Gió thổi trên bông hoa, kìa nó chẳng còn, Chỗ nó không còn nhìn biết nó nữa. |
| 17 Song sự nhơn từ Đức Giê-hô-va hằng có Đời Đời. Cho những người kính sợ Ngài, Và sự công bình Ngài dành cho chắt chít của họ. |
Zebur, Eyüp 10 (Kinh Thánh Tiếng Việt (1934))
| 6 Sao Chúa tra hạch gian ác tôi, Tìm kiếm tội lỗi tôi, |
| 7 Dầu Chúa biết tôi chẳng phải gian ác, Và không ai giải thoát khỏi tay Chúa? |
| 8 Tay Chúa Đã dựng nên tôi, nắn giọt trót mình tôi; Nhưng nay Chúa lại hủy diệt tôi! |
| 9 Xin Chúa nhớ rằng Chúa Đã nắn hình tôi như đồ gốm; Mà Chúa lại lại muốn khiến tôi trở vào tro bụi sao? |
| 10 Chúa há chẳng có rót tôi chảy như sữa, Làm tôi ra đặc như bánh sữa ư? |
| 11 Chúa Đã mặc cho tôi da và thịt, Lấy xương và gân đương tréo tôi. |
| 12 Chúa Đã ban cho tôi mạng sống và Điều nhân từ; Sự Chúa đoái hoài tôi Đã gìn giữ tâm hồn tôi. |
中文标准译本(简化字)
因 为 他 知 道 我 们 的 本 体 ， 思 念 我 们 不 过 是 尘 土 。
诗篇 103:14
求 你 记 念 ─ 制 造 我 如 抟 泥 一 般 ， 你 还 要 使 我 归 於 尘 土 麽 ？
约伯记 10:9
Zebur 103 (中文标准译本(简化字))
| 11 天 离 地 何 等 的 高 ， 他 的 慈 爱 向 敬 畏 他 的 人 也 是 何 等 的 大 ！ |
| 12 东 离 西 有 多 远 ， 他 叫 我 们 的 过 犯 离 我 们 也 有 多 远 ！ |
| 13 父 亲 怎 样 怜 恤 他 的 儿 女 ， 耶 和 华 也 怎 样 怜 恤 敬 畏 他 的 人 ！ |
| 14 因 为 他 知 道 我 们 的 本 体 ， 思 念 我 们 不 过 是 尘 土 。 |
| 15 至 於 世 人 ， 他 的 年 日 如 草 一 样 。 他 发 旺 如 野 地 的 花 ， |
| 16 经 风 一 吹 ， 便 归 无 有 ； 他 的 原 处 也 不 再 认 识 他 。 |
| 17 但 耶 和 华 的 慈 爱 归 於 敬 畏 他 的 人 ， 从 亘 古 到 永 远 ； 他 的 公 义 也 归 於 子 子 孙 孙 |
Zebur, Eyüp 10 (中文标准译本(简化字))
| 6 就 追 问 我 的 罪 孽 ， 寻 察 我 的 罪 过 麽 ？ |
| 7 其 实 ， 你 知 道 我 没 有 罪 恶 ， 并 没 有 能 救 我 脱 离 你 手 的 。 |
| 8 你 的 手 创 造 我 ， 造 就 我 的 四 肢 百 体 ， 你 还 要 毁 灭 我 。 |
| 9 求 你 记 念 ─ 制 造 我 如 抟 泥 一 般 ， 你 还 要 使 我 归 於 尘 土 麽 ？ |
| 10 你 不 是 倒 出 我 来 好 像 奶 ， 使 我 凝 结 如 同 奶 饼 麽 ？ |
| 11 你 以 皮 和 肉 为 衣 给 我 穿 上 ， 用 骨 与 筋 把 我 全 体 联 络 。 |
| 12 你 将 生 命 和 慈 爱 赐 给 我 ； 你 也 眷 顾 保 全 我 的 心 灵 。 |
中文标准译本(繁體字)
祂 知 道 我 們 的 本 體 、 思 念 我 們 不 過 是 塵 土 。
詩篇 103:14
求 你 記 念 、 製 造 我 如 摶 泥 一 般 ． 你 還 要 使 我 歸 於 麈 土 麼 。
約伯記 10:9
Zebur 103 (中文标准译本(繁體字))
| 11 天 離 地 何 等 的 高 、 他 的 慈 愛 向 敬 畏 他 的 人 、 也 是 何 等 的 大 。 |
| 12 東 離 西 有 多 遠 、 他 叫 我 們 的 過 犯 、 離 我 們 也 有 多 遠 。 |
| 13 父 親 怎 樣 憐 恤 他 的 兒 女 、 耶 和 華 也 怎 樣 憐 恤 敬 畏 他 的 人 。 |
| 14 因 為 他 知 道 我 們 的 本 體 、 思 念 我 們 不 過 是 塵 土 。 |
| 15 至 於 世 人 、 他 的 年 日 如 草 一 樣 ． 他 發 旺 如 野 地 的 花 。 |
| 16 經 風 一 吹 、 便 歸 無 有 ． 他 的 原 處 、 也 不 再 認 識 他 。 |
| 17 但 耶 和 華 的 慈 愛 、 歸 於 敬 畏 他 的 人 、 從 亙 古 到 永 遠 ． 他 的 公 義 、 也 歸 於 子 子 孫 孫 ． |
Zebur, Eyüp 10 (中文标准译本(繁體字))
| 6 就 追 問 我 的 罪 孽 、 尋 察 我 的 罪 過 麼 。 |
| 7 其 實 、 你 知 道 我 沒 有 罪 惡 、 並 沒 有 能 救 我 脫 離 你 手 的 。 |
| 8 你 的 手 創 造 我 、 造 就 我 的 四 肢 百 體 ． 你 還 要 毀 滅 我 。 |
| 9 求 你 記 念 、 製 造 我 如 摶 泥 一 般 ． 你 還 要 使 我 歸 於 麈 土 麼 。 |
| 10 你 不 是 倒 出 我 來 好 像 奶 、 使 我 凝 結 如 同 奶 餅 麼 。 |
| 11 你 以 皮 和 肉 為 衣 、 給 我 穿 上 、 用 骨 與 筋 、 把 我 全 體 聯 絡 。 |
| 12 你 將 生 命 和 慈 愛 賜 給 我 、 你 也 眷 顧 保 全 我 的 心 靈 。 |